“Ανασχεδιασμός του υπάρχοντος κτιρίου του αποθηκευτικού σταθμού σιτηρών (σιλό) και του περιβάλλοντος χώρου σε μουσείο ενάλιων αρχαιοτήτων &
Ανάπλαση παράκτιας ζώνης του Ο.Λ.Π. και μετατροπή της σε ελεύθερο ανοιχτό χώρο υπαίθριας ψυχαγωγίας”

Η ανάπλαση της παράκτιας ζώνης του Λιμένα Πειραιά αποκαθιστά την αποκομμένη σχέση της πόλης με τη θάλασσα. Παραλαμβάνει χρήσεις αναψυχής και πολιτισμού με ποικίλες ποιότητες και αναφορές, αντανακλώντας στο πνεύμα του σχεδιασμού της, τη μετέωρη θέση της Ηετιώνιας ακτής μεταξύ στεριάς και νερού, αστικού και θαλασσινού τοπίου, τοπικού και υπερτοπικού χαρακτήρα. Οι ροές της πόλης έρχονται να συναντηθούν με τις ροές των θαλασσινών δρόμων που συρρέουν στο λιμάνι. Αστικά θραύσματα, πράσινο και όχθες είναι τα βασικά εργαλεία που συνθέτουν τη τυπολογία της νέας ακτής.